Reisadvies

Vrijdag knipte ik uit deze krant een bericht over de trein naar Zwolle die in de late avond urenlang stilstond in de buurt van Wychen. Het licht was ook uitgevallen. Airco idem dito. De toiletten liepen over en begonnen te stinken. Een woordvoerster van de NS zegt: `Dit mag niet gebeuren.’ Gelukkig een helder standpunt. Waarom knip ik zo’n bericht uit? Ik stop het in mijn binnenzak, want ik heb het graag bij de hand. Als ik dan zelf met de trein reis, wat ik vaak doe, en als er dan iets misgaat, wat vaak gebeurt, pak ik zo’n bericht erbij en denk ik: het kan altijd nog erger, ik moet niet zeuren en dat doe ik dan ook niet. Met andere woorden: het is troostrijke informatie die ik afgelopen weekend een paar keer opnieuw las, want ik was een paar keer op de trein aangewezen en vanwege werkzaamheden aan het spoor op diverse plekken was het toch weer een beetje afzien geblazen. Uiteraard raadpleeg voordat ik op reis ga de website van de NS en daar krijg ik reisadvies. Dat reisadvies print ik en neem ik mee. Voor de reizen die ik wilde maken, werkte het advies niet, maar wie zegt dat een advies effectief moet zijn? Je kunt ook zeggen: een advies is alleen maar een advies. In het weekend wordt er intenser aan het spoor gewerkt dan door de week. Daar zit uiteraard een gedachte achter, waarschijnlijk deze: in het weekend nemen minder mensen de trein. Is dat echt zo? Afgelopen weekend had ik niet de indruk. Staatssecretaris Sharon heeft sinds kort het spoor in haar portefeuille. Zou het geen goed idee zijn als ze de hele boel voor een paar weken stillegt en dan met een fors leger reparateurs alles repareert wat er maar te repareren valt? Hebben wij, treinreigers, dan een probleem? Ik denk dat we heel goed zijn in oplossingen. Misschien wordt de samenleving er weer wat zorgzamer door. En na die paar weken zijn we weer hartstikke blij met de trein. Dat kunnen we nu niet zeggen.