Remmen

Altijd lees ik graag tips. Vooral voor de hand liggende vind ik aangenaam, bijvoorbeeld dat je veel moet drinken als het erg warm is. Dat doe ik al en door zo’n tip voel je dat je goed bezig bent. 
Zojuist las ik er een paar van de manager verkeersinformatie van de ANWB, Arnoud Broekhuis, tips om doorstroming van het verkeer te verbeteren. Een ervan is dat je moet voorkomen dat je medeweggebruiker schrikt. Die kan dan gaan remmen en dat is niet altijd de bedoeling. 
Is ook een tip: Rem niet onnodig.
Doe ik volgens mij nauwelijks, maar in de toelichting op de tip lees ik: “Vooral bij auto’s met een automaat en elektrische auto’s zien we veel onnodig remmen.”
Opvallende informatie is dat. Ik rijd in een automaat. Hoezo remmen bestuurders van andere auto’s minder? Zitten die anders in elkaar?
Ik denk er niet met genoegen aan terug, aan mijn rijlessen, een lange, ontregelende periode begin deze eeuw. Toen ik na een jaar aan mijn rijlerares vroeg of we onderhand niet eens aan een examen moesten denken, antwoordde ze dat daar geen sprake van kon zijn, dat een versnelling in een auto niets voor mij was, dat ik in een automaat verder les moest nemen en een `collegaatje’ contact met me op zou nemen.
Mijn rijlerares was een uitbundig getatoeëerde vrouw. Ook bij slecht weer droeg ze een zonnebril. Ik wist dat ze niet dol was op de waarom-vraag. Toch stelde ik die: “Waarom?”
Haar antwoord luidde: “Jij denkt te veel.”
Twee dagen later reed haar collegaatje voor. Toen ik instapte, stak ze meteen van wal: “Ja, ik doe de speciale gevallen.”
Deze woorden verbind ik met de ANWB-waarneming dat bestuurders van een automaat vaak onnodig remmen. Van die van een elektrische auto heb ik geen verstand.