Richtlijnen

Wat is licht fysiek kantoorwerk? Soms probeer ik iets te begrijpen door een tegenstelling in te zetten, in dit geval: wat is zwáár fysiek kantoorwerk?
Ik kwam hierop toen ik gisteren in deze krant de hittetips voor de thuiswerker las. Met 26 graden mag je zeggen dat je extra lichamelijk belast wordt. Maar als je licht fysiek kantoorwerk doet, mag je pas met 28 graden aan de bel trekken. Maar ja, wat dan? In het artikel wordt een arbeidshygiënist geciteerd. Beroep kende ik niet, maar dat ligt aan mij. Die arbeidshygiënist zegt over die lichamelijke belasting bij hoge temperatuur (en dat je daarom aan de bel trekt): “Op basis van de Arbowet kun je als werknemer hieraan geen concrete richtlijnen ontlenen.” Als je dat zegt, kun je net zo goed niets zeggen. 
Ik heb een paar concrete richtlijnen die me enorm helpen. Concrete richtlijn 1 is er niet over praten. Op mijn werkvloer is behalve ik alleen de langharige logeerpoes. Ik spreek hem vroeg op de dag toe: “Nee, baasje gaat niet over de warmte zeuren, nee.” Dat op die net iets te hoge toon die mensen laten horen als ze tegen baby’s of dieren praten. Dat uurtje later herhalen, voor de zekerheid. 
Concrete richtlijn 2 is concentratie op een natte herfstdag in november. IJzige wind mept de regen tegen je gezicht, je beweegt je moeizaam voort, op de fiets of lopend, een passerende auto rijdt door een plas waardoor er water tegen je benen op spat. Helpt enorm, want als je je daarop hebt geconcentreerd, kijk je opgelucht om je heen en denkt krachtig: het is nog niet zover.
In het artikel met hittetips wordt ook een voetenbadje gesuggereerd, onder je bureau. Kan. En dat zijn we bij concrete richtlijn 3: jezelf zo zien zitten.