Schemerig

Als ik ergens lees dat we achter de feiten aan lopen, word ik onrustig. Welke feiten moet ik inhalen? Afgelopen dagen las ik veel over het virus, maar ik krijg al die informatie niet zo goed bij elkaar.
Hoogleraar communicatie en gedragsverandering Moniek Buijzen zegt: “We zijn met z’n allen een beetje te veel vakantie aan het vieren.” Daar heb je het alweer: wat is een beetje te veel? Dat vraag ik terwijl best begrijp wat ze bedoelt. Iedereen begrijpt dat, maar we gaan wel door met een beetje te veel vakantie vieren. Moniek Buijzen zegt dat het niet alleen jongeren zijn, maar ook volwassenen en beleidsmakers. Dat het twee groepen zijn, volwassenen en beleidsmakers, is interessant.
Over jongeren lees ik dat ze er genoeg van hebben zich in te houden, omdat ze bang zijn  `leuke dingen’ te missen. Zelf heb ik dat meer. Ik weet niet eens wanneer ik voor het laatst de angst voelde een leuk ding te missen. Of dat reden tot zorg is, weet ik niet. Ik denk het niet, want er zijn genoeg leuke dingen in mijn leven, meer dan ik kan behappen. Soms denk ik zelfs: een of twee leuke dingen minder zou echt geen probleem zijn. Als mijn humeur schemerig is, kan ik me ernstig afvragen wanneer een ding leuk is.
De stap is klein naar een verschijnsel dat mijn humeur schemerig maakt: inhaalfeestje. Doet zich niet alleen bij jongeren voor, maar ook bij volwassenen en vast ook bij beleidsmakers. Ik kreeg er al een uitnodiging voor. Iemand was jarig in april en toen kon er niks, vandaar een inhaalfeestje. Zal vast een leuk ding zijn, maar ik kan er niet tegen, op de fiets stappen en op weg gaan naar een inhaalfeestje en dat dan onderweg de hele tijd denken. Ik moet er vast raar gaan dansen.