Schwung

Op het congres van de VVD heeft onze premier de heer Buma een pruilende peuter genoemd. Hij zei dat hij hem niet zo zou willen noemen, maar door dat te zeggen, noemt hij hem wel zo. De zaal vol VVD’ers had dat heus wel in de gaten en lachte enthousiast.
Ik heb een zwak voor de heer Buma. Ik zal nooit op zijn partij stemmen, maar ik zie en hoor de heer Buma graag bezig. Dat komt doordat zo goed te merken is wat hij op de mediatraining geleerd heeft of nog aan het leren is. Vind ik sympathiek.
De mediatrainer heeft bijvoorbeeld tegen de heer Buma gezegd: “Als je een vraag gesteld wordt, moet je ervoor zorgen dat je het gesprek naar je eigen hand zet.”
Dus als iemand aan de heer Buma vraagt: “Wilt u een kopje koffie?”, zal hij nooit antwoorden met ja of nee. Hij zegt: “Koffie is met name in de ochtend een drank die een stimulerende uitwerking kan hebben, mits vers gezet natuurlijk. En warm, maar dat spreekt vanzelf, dat hoef ik u niet te vertellen. Een te grote hoeveel koffie kan bij sommige mensen een oncontroleerbaar effect veroorzaken. Ik zeg altijd: een of twee kopjes. Daar houd ik het bij.”
Op de mediatraining zijn ze nu al een tijd bezig de heer Buma was losjes te maken. Gaat best goed. We zien hem vaker lachen. Niet altijd die stropdas. Wat meer schwung. En nu noemt de heer Rutte hem een pruilende peuter. Jammer.
Uiteraard kijk ik ook even in de spiegel. Zie ik daar vaag, ver weg ook een pruilende peuter? Pruilde ik in die leeftijdsfase vaak? Ik herinner me best veel, maar dat niet. Was ik misschien te kort peuter? Ik denk het wel. Dan heb ik ook weinig gepruild, misschien te weinig. Valt er dienaangaande nog wat in te halen? Het leven moet zo vol mogelijk zijn.