Service

Weer ben ik even in het zuiden van Frankrijk, nu niet ter recreatie maar omdat ik er werk te doen heb. Op wat voor werk dat is kom ik een andere keer terug. Ik logeer in een sprookjesachtig landhuis in een omgeving waar het als sinds april niet meer geregend heeft en de hitte van geen wijken weet.
Iedereen die ik hier ontmoet, drinkt veel wijn en net als in Nederland moeten de lege flessen in de glasbak, maar zo’n glasbak moet je echt zoeken. Ik bedoel dat ze niet op plekken staan waar je ze zou verwachten. In de steden zal het wel anders zijn, maar op het platteland moet je dus goed om je heen kijken.
En nu kom ik bij een verschijnsel dat me vaak bezighoudt als ik in Frankrijk ben. Het is totaal niet belangrijk, maar ik belicht het even om er een zomer zonder komkommernieuws mee af te sluiten. Hierna word ik weer herfstig.
Als je een glasbak gevonden hebt, een vrij grote voorziening, zie je dat daarnaast een andere bak staat, eveneens een grote voorziening. Daar kun je plastic flessen in gooien en andere dingen van plastic. Het gat waarin dat moet zit vrij hoog, maar midden in die bak zit een kleiner gat waarvan je gebruik kunt maken als je in een rolstoel zit. Op het luikje dat het gat bedekt, staat ook een rolstoel afgebeeld, zodat er geen misverstand kan bestaan over deze service. Dat gat zit echter niet in de glasbak. Ja, er is wel een gat, maar dat zit dus hoog. Daar kun je niet bij als je in een rolstoel zit. Dan moet je dus zitten gooien en dan maar hopen dat je goed kunt mikken.
Waarom kan een gehandicapte in Frankrijk zich wel makkelijk van plastic afval ontdoen en niet van glaswerk? Zit de overheid hier achter? In Nederland speelt dit probleem niet, nee.