Sigaartje

Een gevaarlijk moment kan ook een zekere schoonheid hebben. Ik steek de straat over, het verkeerslicht staat op groen en dan komt er een bestelbus de hoek om scheuren die me bijna van de sokken rijdt. Het is een grijze bus met daarop de naam JP Haarlem en daaronder: Nederlands netste meubelbezorgers.
De kleine gebeurtenis voltrok zich in Nijmegen op de Graafseweg, de straat waar ik de eerste jaren van mijn leven doorbracht, en het had wel iets gehad als ik daar op een zonnige middag in augustus de boel ook afgesloten had.
Toch ben ik blij dat het zo niet is gegaan, want ik heb nog veel te doen.
Natuurlijk dacht ik nog wel even na over de tekst op de bus: Nederlands netste meubelbezorgers. Blijkbaar is het van belang ons van die kwalificatie te doordringen. Waarschijnlijk is het gedrag van de meeste meubelbezorgers niet om over naar huis te schrijven, asociale personen die ruw omgaan met het te bezorgen materiaal en daarna ongegeneerd in de tuin of tegen het huis wateren.
Ik ging mijn eigen ervaringen met meubelbezorgers na. Zijn er niet zo veel. De laatste keer was ongeveer 25 jaar geleden. Ik had een bank gekocht en woonde toen nog op twee hoog. De meubelbezorgers belden aan en nadat ik met behulp van een touw de deur had geopend, riepen ze dat `de bestelling’ op de stoep stond: “Veel plezier ermee!”
Plezier ermee? Ik racete naar beneden en zag dat de meubelbezorgers in hun transportbus zaten.
Ik wees naar de bank en naar twee hoog: “Kunt u me niet even helpen?”
Een van de meubelbezorgers stak een dun sigaartje op: “Niet ons probleem, meneer. Kunnen we niet aan beginnen in deze stad.”
De bus vertrok hoestend. Het begon zacht te regenen. Ik ging eerst maar eens rustig zitten.