Soep

Wie denkt er nog op volle kracht aan de topontmoeting van dinsdag? Nog een week en er is nog maar nauwelijks iets van over. Op 30 of 31 december denken we er nog even aan tijdens het jaaroverzicht van het journaal. We horen al de zin die het onderwerp aankondigt: “Ja, en dan was er die handdruk in Singapore…” 
Misschien wordt er met dezelfde vreemde vertedering over gesproken als de afgelopen dagen het geval was. Over Hitler hebben we het anders dan over Kim Jong-un. Dus niet met die vreemde vertedering. Je kunt nooit mensen met elkaar vergelijken, maar wel de gevolgen van een dictatuur. 
Maar goed, er is alweer een andere orde van de dag. Het WK voetbal, de nieuwe haring, om maar eens wat te noemen. En ik dacht zojuist aan mijn lichaamstaal. Dat heeft natuurlijk wél nog steeds met de topontmoeting te maken, want gisteren hoorde ik een deskundige over de lichaamstaal van Trump en Kim spreken en wat die deskundige te zeggen had, was ik onmiddellijk weer kwijt, maar ik heb er zelf ook op gelet, op die lichaamstaal: het schudden van de handen, de positie van het hoofd terwijl ze elkaar aankeken, en uiteraard de hand die de rug aanraakt wanneer de een een paar seconden wat sneller liep dan de ander. Trump liet zo’n hand zien, Kim kort daarna ook, of omgedraaid. Soms ben ik ook op die manier met een van mijn handen in de weer. Als je het met beide handen doet, is het meteen iets anders: heel gauw doorlopen jij! Met één hand zeg je: ik ben bij je, ik ben er ook. 
Als je als man zo een vrouw aanraakt, kan het linke soep zijn. De laatste tijd ga ik in dit verband linke soep niet meer uit de weg, maar dan gooi er wel gelijk een grapje overheen. Binnenkort behandel ik Het Oogcontact.