Stap

Goed en ook pijnlijk haar naam weer eens tegen te komen, mevrouw Khadija Arib, oud-Tweede Kamervoorzitter. Beschuldigd van grensoverschrijdend gedrag verdween ze van het toneel. Haar eigen keuze, ze was te gekwetst om nog te kunnen functioneren. Er waren anonieme klachten gekomen, bij wie ook weer? Er werd een onderzoek ingesteld, wie waren de onderzoekers ook alweer? En toen? Niets.
We kunnen er ook niet over oordelen, het is onduidelijk wat dat grensoverschrijdend gedrag precies inhield. Ja, iets in de sfeer van autoritair optreden, maar dat kan ook een reden hebben. Kán, we weten het niet.
Ja, we dachten weer even aan mevrouw Arib toen eergisteren Mariëtte Hamer met haar aanbevelingen kwam aangaande seksueel en ander grensoverschrijdend gedrag, 29 `tips’. 
Mevrouw Hamer heeft daarover een jaar nagedacht en gesproken. Ze zegt dat bedrijven en organisaties er met smart naar hebben uitgekeken. Is te begrijpen en ook weer niet, want het gaat over wezenlijk fatsoen en respect, om, laten we het maar noemen zoals het genoemd moet worden, Goede Manieren. Op alle werkvloeren moeten toch mensen rondlopen die in staat zijn daarover zinnig van gedachten te wisselen.
Het is weer een procedure: Mevrouw Hamer beschouwt haar nuttige aanbevelingen als een eerste stap: `Het is een handreiking, maar geen handleiding. Nu gaan we met ten minste twintig bedrijven kijken of dit werkt en wat er nog ontbreekt. Daarna hopen we met een eerste versie te komen. Ik denk dat dit een levend en lerend document blijft.’
Eerste stap, eerste versie, nog een lange weg te gaan. Mevrouw Hamer is regeringscommissaris grensoverschrijdend gedrag en dat blijft ze nog twee jaar. Ja, die tijd heb je dan nodig.