Streep

Als de jonge spelers van SDZ (Samenspel Doet Zegevieren) niet hoeven te voetballen of te trainen om nog beter te voetballen en als ze niet opgeëist worden door computerspelen (best veel voorwaarden, merk ik nu), doen we soms een spelletje met een toren. Die toren bestaat uit kleine houten balkjes. Je moet dan om de beurt een balkje of meer balkjes eruit halen, een gang van zaken die we zo lang mogelijk proberen vol te houden, tamelijk zenuwslopend, maar ja, ineens stort die toren toch in, spectaculair moment, niet zelden licht teleurstellend. Soms gaat dat heel snel. Dan hebben we de stabiliteit onzorgvuldig ingeschat.
Ik dacht hieraan toen vrijdag staatssecretaris Idsinga zei dat hij een streep in het zand trok. Twee keer gebruikte hij dat beeld: streep in het zand. Kamerleden hadden vragen gesteld over zijn investeringen. Daar was hij open over geweest toen hij gevraagd werd tot het kabinet toe te treden. Als er sprake was van linke soep, had hij meteen zijn biezen kunnen pakken. 
Net zoals mijn vader het altijd had over Sport in Beeld in plaats van Studio Sport, zeg ik nog altijd twitter in plaats van X, het favoriete communicatiemiddel van Geert Wilders. 
Tijdje geleden zei de premier: liever niet. Heeft Wilders maling aan. Er kwam weer zo’n suggestief treitertweetje en plotseling had de heer Idsinga er geen zin meer in: streep in het zand. 
Het was immers weer slappe hap: ging niet alleen om die investeringen, Wilders had nog een appeltje te schillen met NSC, omdat die partij niet met de Wilderswind meewaaide in het asieldebat.
Het is zo ontstellend kinderachtig. Te onbegrijpelijk voor woorden.
Uitstekende naam voor de club van de jongens: Samenspel Doet Zegevieren.