Substantie

Eerst dacht ik dat ik het niet goed had verstaan. In een radioprogramma op zaterdagochtend werd gezegd dat we 50 miljoen koppen koffie per dag drinken. Het aantal werd meteen daarna herhaald. Blijkbaar vond de presentator het ook veel. Die hoeveelheid probeer ik dan voor me te zien. Ik heb altijd visuele ondersteuning nodig. Als het gaat over rookworsten die we tijdens de koude maanden in Nederland eten, vind ik het prettig als iemand heeft uitgerekend dat wanneer je ze gestrekt achter elkaar zou leggen, ze de afstand tussen hier en Australië overbruggen.
50 miljoen koppen koffie! Toch minstens een gemiddeld zwembad, gok ik.
Op de radio kwam er een deskundige praten over wat klimaatverandering voor de koffiebonen betekent. Stom dat ik daar nooit bij stilsta. De eerste vraag was hoeveel kopjes koffie hij die ochtend al had gedronken. Dan ben ik meteen weg. Ik snap heus wel dat het ijs gebroken moet worden, maar kan niet tegen Het Slappe Leuk. Maak me er zelf ook weleens schuldig van, maar daar heb ik dan de rest van de dag last van.
Wel bleef ik nog even hangen bij die 50 miljoen koppen. Mijn bijdrage aan dat aantal is gering. Bijna overal waar je overdag komt moet je meteen koffie drinken. Is goed bedoeld, maar ook onzin. Te vaak is die koffie een matige substantie die we alleen weg werken omdat het nu eenmaal een gewoonte is.
Ik hoorde het radioprogramma trouwens op de autoradio. De ochtend was nog niet zo lang bezig. Bij een tankstation stopte ik. Voor een bekertje koffie. Komt door de informatie op de radio. Ik dronk het buiten op. Er hing een dunne mist boven de velden, de vroege herfstzon gaf de hemel een zachtgouden glans en dan in alle rust dampende koffie. Ja!