Uitstraling

Wie het zei, weet ik niet meer, maar het was na de wedstrijd tussen Feyenoord en PSV, afgelopen weekend. Misschien een speler van Feyenoord, Hartman, tijdens het nagesprekje, misschien de trainer, maar waar het me om gaat is dat ik weer een woord cadeau kreeg dat ik niet kende: besefmoment. 
In dit geval was het besefmoment dat Feyenoord iets beter moet gaan spelen. Zo werd het uiteraard niet gezegd, nee, het heette hier `een stapje erbij’.
Stapje erbij is ook erg sterk, maar haalt het niet bij besefmoment.
Graag neem ik speciale woorden uit sectoren in de samenleving mee in mijn dagelijks doen. Paar keer per week beken ik dat er iets niet is gelukt vanwege een wisselstoring, een onvergetelijk woord voor iedereen die regelmatig met de trein reist. Door wisselstoringen is er al heel veel niet doorgegaan, want je komt ergens veel te laat of helemaal niet aan. Je leven kan erdoor veranderen. Dus het is ook in de privésfeer erg bruikbaar: “Nee sorry, ik heb de badkamer nog niet schoongemaakt. Wisselstoring. Kon er ook niks aan doen.”
In de reisbranche gaat het vaak over herinneringen maken. Dat is een prominent doel van het aanbod. Ik hoorde het me laatst zeggen, niet aan de vooravond van een vakantiereis, nee, op een zeldzaam stralende namiddag voor een aantrekkelijk café: “Zullen we een paar herinneringen gaan maken.”
Jammer is dat die herinneringen na intens cafébezoek ook weer razendsnel vervlogen kunnen zijn, maar ik wijs op de montere uitstraling van het voornemen.
Met besefmomenten kan ik ook een tijdje toe, bijvoorbeeld aan het einde van de dag: “Wat waren je besefmomenten vandaag?”
En natuurlijk ook in: “Laten we alsjeblieft voorkomen dat dit een besefmoment wordt!”