Uitstraling

Er zijn van die nieuwsberichten die je liever niet gehoord of gelezen zou hebben. Niet omdat ze erg zijn, nee, want daarvoor mag je je ogen niet sluiten, maar omdat ze blijven hangen zonder dat je er iets mee kunt.
Gisteren waren het er drie.
Het eerste betrof, wat ineens heette, `een veilige poepomgeving’. Veel leerlingen op scholen vinden die niet in het gebouw. Dat veroorzaakt `ophoudgedrag’, ook een woord dat ik me nog niet eigen had gemaakt. Terwijl ik terugdenk aan mijn eigen schooljaren, vraag ik me af of de poepomgeving ooit veilig is geweest. Zie je, met dit soort vragen schiet de dag echt niet op. Ze veroorzaken ook ophoudgedrag. 
Maar goed, ik geloof dat de poepomgeving destijds meer was dan alleen maar niet veilig. De poepomgeving had zelfs een agressieve uitstraling, maar het was geen probleem dat om aandacht vroeg.
Het twee bericht ging over iets waarover we het ook nog maar zelden hadden: de postvakantiedip. Mensen hebben er last van dat de vakantie voorbij is.
Uiteraard komen er dan weer tips, zoals veel over de vakantie praten, snel weer een nieuwe plannen en dingen doen die je tijdens de vakantie ook deed: spelletjes (één avond in de week) en een goed gesprek voeren. Dat laatste doen veel vakantiegangers blijkbaar. Ook daarvoor één avond in de week vrijhouden.
Als ik zoiets lees trek ik me graag terug in een veilige poepomgeving.
Laatste bericht informeerde ons over de pogingen van de partijleiders van PVV, VVD, NSC en BBB de onderlinge verhoudingen te verbeteren. Daartoe eten ze iedere dinsdagmorgen even een broodje met elkaar. Het ging vorige week weer nogal mis. De heer Omtzigt heeft weer geschreeuwd en gehuild. 
Hup, snel naar de veilige poepomgeving!