Verjaagd

In mijn vorige buurt zag ik hier en daar regelmatig hangjongeren en ik vroeg me af of ik er een zou willen zijn als ik jong was. Het is makkelijk je zoiets af te vragen op mijn leeftijd, maar ik neem bijna iedere vraag serieus. Ik denk het niet, want ik houd niet van groepen en ook niet van ergens rondhangen, nog steeds niet trouwens. Toen ik jong was, zat ik graag op mijn kamer van alles te bedenken en dat dan op te schrijven of te tekenen.
In de buurt waar ik nu al behoorlijk lang woon, zijn geen hangjongeren. Misschien zijn ze er wel, maar je ziet ze niet, misschien bevinden ze zich op geheime plaatsen. Als je last van ze hebt, omdat ze bijvoorbeeld lawaai maken of op een andere manier klieren, kun je ze met muziek verjagen. Dat bedenk ik niet zelf, ik lees dat het op sommige plekken met succes gebeurt. Hetzelfde muziekstuk wordt dan telkens opnieuw ten gehore gebracht en de herhaling drijft de hangjongeren naar elders. Is het probleem dan opgelost?
In het bericht waarin ik het las, stond ook dat het muziek was die je in de Efteling hoort. Doordat ik als kind graag op mijn kamer van alles zat te bedenken, ben ik nooit in de Efteling geweest. Of ik dat erg moet vinden, weet ik niet.
Het zijn twee stukken waarvan de hangjongeren gek worden: De Indische Waterlelies en Het Carnvalfestival. Uiteraard ben ik die muziek gaan opzoeken. Volgens mij hoor ik in De Indische Waterlelies een compositie die vroeger soms op vrolijke feestjes van ouderen klonk. Laat ik het zo zeggen: het viel me wel mee.
Door welke muziek zou ik zelf verjaagd kunnen worden? Die vraag doet me beseffen dat ik álle lelijke muziek uit mijn leven vergeten ben! Wat geweldig! Wat een opluchting ineens!