Verliezers

Paar dagen geleden stond in deze krant op regiopagina een bericht met de kop: Docent stopt na `fysiek incident’. Ik vroeg me af wat dat was, een fysiek incident. Op sommige dagen voel ik me ook een fysiek incident, waarover ik niet wil praten. Maar ik snapte natuurlijk dat zoiets niet bedoeld werd. Daarom las ik het bericht. Misschien een #metoo-geval. Was het niet. 
Plaats van handeling: school in Bemmel. Een klas was onrustig, de docent (invalkracht) wilde de orde herstellen, maar er werd niet naar hem geluisterd. In het bericht wordt een woordvoerder van de school geciteerd: “Tot zijn eigen ontzetting, en de onze, is de docent onbedoeld fysiek geworden tegen een leerling.” Over die zin dacht ik even na. Over ontzetting. Over onbedoeld fysiek worden. Kwam erop neer dat de docent de leerling heeft geslagen. Zég dat dan, in plaats van `onbedoeld fysiek geworden’. Was dus niet de bedoeling, want de docent voelde ontzetting. Dat niet alleen: hij heeft besloten het onderwijs te verlaten. Mij interesseert wat de leerling deed om onbedoeld fysiek bejegend te worden. En ook de klap of klappen.
In het bericht staat verder dat de klas is opgevangen door de schoolleiding en dat er gesprekken in gang zijn gezet met de ouders van de betreffende leerling en de leerling zelf. De docent was er ook bij en die kroop enorm door het stof.
Voor de leerling is begeleiding geregeld, voor de docent ook. Alle ouders hebben een brief ontvangen.
Je mag het natuurlijk niet zeggen, maar ik zeg het tóch: is het niet wat véél? Niemand mag iemand anders slaan, nee zeg, maar het kan gebeuren, Per Ongeluk. De school zegt ontdaan dat dit verhaal alleen maar verliezers kent. Wij allemaal, denk ik dan.