Verongelijkt

Veel mensen zitten raar in elkaar. Misschien iedereen wel. Het onderscheid tussen mensen die raar in elkaar zitten, en mensen bij wie dat niet het geval is, valt niet opzienbarend op. Maar ja, wat is raar? Als we niet raar in elkaar zaten, waren we misschien lang niet zo interessant, waarbij ik meteen aanteken dat we ook weer niet te snel iemand of iets interessant moeten noemen.
Van alles wat we vaststellen, zijn grote en kleine voorbeelden te noemen. Ik geloof dat ik nu een klein voorbeeld bij de hand heb. Van dat veel mensen raar in elkaar zitten dus.
Zaterdag begon de Boekenweek. Ik koop iedere week minstens een boek, maar in de Boekenweek heeft het iets extra’s. Je krijgt er een boek bij cadeau, dit jaar De eerlijke vinder van Lize Spit. Heb dat inmiddels gelezen, het is erg goed, wat niet van alle Boekenweekgeschenken gezegd kan worden. Je leest het meteen uit.
Zaterdag was ik in de namiddag in de boekhandel hier in de buurt. Ik vroeg aan de eigenaar of het tot dan toe een succesvolle dag was geweest. Hij knikte, maar ik zag ook aarzeling: “Mensen zijn iets minder happig omdat dit jaar de gratis reisdag is afgeschaft.”
Dat kon voorheen: met het Boekenweekgeschenk voor niks een dagje in de trein zitten. De NS is sponsor van de Boekenweek, dit hoorde erbij.
Ik vroeg of de NS zich had teruggetrokken als sponsor. Dat wist hij ook niet, maar: “Waarschijnlijk speelt mee dat er te weinig personeel is om in treinen vol lezers te worden ingezet.”
Hij zei dat er mensen waren die daarom geen boek inclusief geschenk kochten. Ze informeerden dwingend naar dat gratis reizen en verlieten daarna met lege handen verongelijkt de winkel. 
Nee, ik vind het niet raar. Beetje zielig, dat wel.