Vervaagd

In Den Haag begint er veel. Nu het gevecht tegen de afvalhufter. Nou ja, gevecht, dat is het ook weer niet: corrigerende maatregelen. Zoiets. De term `afvalhufter’ ken ik niet, maar ik weet wie er bedoeld worden, mensen die overal hun rotzooi achterlaten. 
In De Haag gaat het vooral om het afval naast de containers voor glas, papier en plastic. Daar staat dan ineens een afgedankte koelkast waartegen een nogal viesgevlekt matras leunt, en daaromheen kapotte keukenspullen. Ik probeer me altijd een voorstelling te maken van de plek waar deze troep vandaan komt. En waarom hier. Onze samenleving zit op dit gebied goed in elkaar. Telefoontje naar de gemeente en die komt de boel halen. Op sommige dagen mag het gewoon de straat op. Toch denkt iemand: daar ruimen mensen papier, glas en plastic op, laat ik mijn koelkast er ook maar dumpen. Ja, prima woord, afvalhufter. Er zijn iets te veel soorten hufters in Nederland en het blijft ingewikkeld er sterk tegen op te treden. Misschien moet er een speciale minister voor komen.
Wat doet De Haag? Stickers op dat afval plakken en het dan een tijdje laten liggen. Dat zal ons leren. Of dat gaat werken, weet ik niet. 
Opvallend is trouwens dat het afval van de afvalhufter meestal staat bij glas- en papiercontainers waarin niets meer bij kan. Nodigen die uit er nog meer rotzooi bij te zetten?
In mijn buurt moet ik zeker één keer per week met mijn plastic tassen vol kranten en glaswerk weer naar huis wegens volle containers. Is niet erg (want wat is erg?), wel lastig. En als ik terugkerend in mijn straat buren tegenkom, zeg ik wat er aan de hand is, opdat ze niet denken dat ik ineens doelloos en vervaagd met vuilnis door de stad ga dwalen.