Vogels

Tweede Kamerlid Pieter Duisenberg (VVD) vindt dat het afgelopen moet zijn met leraren die saai lesgeven. Niet dat ze geliquideerd hoeven te worden, maar het is beter dat ze naar een andere baan zoeken. Ze hebben nog vijf jaar de tijd hun leven te beteren. Uiteraard probeer ik me de saaie leraren uit mijn schooltijd in herinnering te roepen. Waren die er wel? Misschien raar, maar ik geloof het niet. Ja, een paar waren in principe oersaai, maar er was altijd wel iets wat ze minder saai maakten. Daar zocht ik in ieder geval naar, niet omdat ik een braaf jongetje was dat graag goed op wilde letten, maar ik weigerde me te vervelen. Als klein kind had ik dat al. Soms was ik de enige vijfjarige in een gezelschap dat uitsluitend uit volwassenen bestond, en dan waaiden de gesprekken langs me heen. Ik ging op een van die volwassenen letten, zonder dat die dat in de gaten had, en ik bedacht er iets bij, rare oren, een trillende neus. Of dat die zijn uiterste best moest doen niet de hele tijd te morsen met de wijn en de hapjes. Hielp enorm. Had ik later bij leraren ook. Ik stelde me er een huiselijk leven bij voor, waarin een volière een belangrijke rol speelde, een volière met veel te grote, tamelijk wilde vogels. En een echtgenote die onophoudelijk hard en vals zong, liedjes die altijd tijdens wandeltochten te horen zijn. Die leraar werd meteen al minder saai. Ik heb het ook met momenten die saai zouden kunnen zijn, bijvoorbeeld in een file in de buurt van Almelo. Is niet niks. Uiteraard observeer ik medeweggebruikers. Ik zoek, weer, naar iets speciaals in hun gezichten. Daar doe ik iets mee, in gedachten. Alles en iedereen zit vol grote en kleine avonturen. Als je je verveelt, ligt dat aan jezelf. Kamerlid Duisenberg heeft het over ongeïnspireerde leraren. Dat zijn inderdaad erge mensen, maar zolang je zelf geïnspireerd bent, is er niets aan de hand. Is echt niet moeilijk.