Voorbereid

In het duinlandschap waar ik deze dagen graag doorheen loop, staat de hei al in volle bloei. Normaal is dat, geloof ik, wat later in het jaar. Maar de natuur is van slag, hoor ik mensen zeggen. Kan de natuur van slag zijn? Volgens mij is wat de natuur doet natuurlijk. Wat maakt het uit trouwens, het ziet er allemaal prachtig uit. Je wandelt door tijdloze schilderijen, vooral als er verder geen mens te zien is, wat opmerkelijk vaak voorkomt. Als de natuur van slag is – laat ik het nog maar even zo noemen, wordt het dan ook eerder herfst? Dat is het seizoen waarin ik me erg thuis voel, maar toch denk ik: kalm aan alsjeblieft. Ik las dat de NS en ProRail zich op de herfst hebben voorbereid. Het woord `bladval’ waait dan zacht door me heen, dat ik een mooi woord vind, maar als het in de trein door de geluidsinstallatie klinkt, kondigt het vertraging aan. De treinen in Nederland kunnen niet tegen blaadjes op de rails. Dan gebeurt er iets wat nauwelijks te bevatten is. Er zijn twee oplossingen bedacht: er komen apparaatjes onder de trein te hangen waaruit laserstralen komen. Die branden de blaadjes weg. De andere oplossing: sproeiertjes die de rails nat maken waardoor de blaadjes er niet aan kunnen blijven plakken. Het klinkt goed doordacht, maar toch ook een beetje fragiel. Afwachten maar. Wel had ik het pas later bekendgemaakt. Eerst ons verrassen met de treinen die de bladval trotseren en gewoon op tijd vertrekken en arriveren, en dan pas de persconferentie waar over de fijne apparaatjes wordt gesproken.