Voortuintjes

Vandaag is het Zwarte Zaterdag. Twee hoofdletters, dus dan is het menens. We hebben het weer over Frankrijk. De ANWB adviseert zo laat mogelijk te vertrekken en liever niet over de snelwegen te rijden. De meeste vakantiegangers doen dat toch, want vakantie is vakantie en dan valt er echt geen seconde te verliezen. Wat ook interessant kan zijn, is morgen te vertrekken. De auto is ingepakt, er kan geen tandenstoker meer bij, de caravan hangt er popelend achter, en dan dus besluiten vandaag thuis te blijven, terwijl de vakantie toch begint. Iemand stelt een hamvraag: `Wat zullen we dan eens gaan doen?’ Ik noem maar wat: wandeling door je eigen buurt zonder dat je er iets te zoeken hebt. Dan zie je dingen die je normaal nooit ziet. De condities van voortuintjes bijvoorbeeld. Of decoraties voor de ramen. Tel eens de ramen waarvoor twee dezelfde voorwerpen staan (meestal afkomstig uit winkel waar het heel erg naar geurkaarsen ruikt) en probeer de vraag te beantwoorden waarom dat is. Waarom niet een grote zilverkleurige kandelaar, maar twee? Belangrijk is ook rond het middaguur op te merken dat je nu niet in een file staat in de buurt van Lyon en dat hier het weer niet te best is, terwijl de zon boven Lyon en omgeving de weg in brand probeert te zetten. Fijn gezelschapsspel is lijstje je te maken van wat je niet meemaakt omdat je niet daar maar hier bent. Uitstekend voor je humeur. In de loop van de middag ga je op een terras niet zo ver van je huis zitten. Mooie observatiepost. Een ruim vakantiegevoel daalt diep en weldadig in je neer. Je hebt nog niet twintig minuten in de rij gestaan bij een tankstation. En ook niet in het wegrestaurant dat erbij hoort, ranzig voedsel op moeten eten. Nee, je gaat in de vooravond iets met pasta eten bij de buurt-Italiaan. Soepel koud wijntje erbij. Eigenlijk is dit een vakantiedag waar je niet op gerekend had. Zou je vaker moeten doen.