Vraagteken

Nuttige ontwikkeling dat de bijsluiter bij medicijnen simpeler wordt. Of ik de taal in die informatie ingewikkeld vond, viel mee, maar het was te veel. Natuurlijk nam ik ook alle bijwerkingen door en die vergat ik ook weer onmiddellijk, zodat ik bij lichte ontregeling in de maag die bijsluiter weer krachtig ging bestuderen. Dat veroorzaakte onrust, wat ook weer een bijwerking was van sommige medicijnen, ook al werd het geen onrust genoemd, maar anders, wat ik zo even zal opzoeken, want het is goed zoiets te weten.
Handig vind ik ook de tekeningetjes die ze van plan zijn: een glas water als je het medicijn met water moet innemen. Een slippende auto met uitroepteken betekent dat rijvaardigheid in gevaar komt.
Ik wil de aanpak van de bijsluiter ook doorgevoerd zijn in gebruiksaanwijzingen, bijvoorbeeld bij een meubel dat je zelf in elkaar moet zetten. Vaak komt er iets anders te voorschijn dan me bij aankoop voor ogen stond, terwijl ik toch A en B aan elkaar geschroefd heb met C, maar o ja, ik ben verbinding D vergeten. Regelmatig schop ik mijn maakwerk schreeuwend het binnenplaatsje op.
Voor vandaag lijken me instructieve tekeningetjes ook handig. Natuurlijk breng ik mijn stem uit, Europeaan die ik ben, maar ik voel me zwevender dan ooit. Ik lees keer op keer de plannen en voornemens van de politici die een duit in het zakje hopen te doen, maar zit even vaak met bolle wangen voor me uit te staren. Maar als ik bijvoorbeeld op een landkaartje van Italië een muntje zie staan met een rood kruis eroverheen, weet ik dat bedoeld wordt dat daar geen geld heen moet. Ik noem maar wat. Of een wit vierkantje met een vraagteken. Wil zeggen: geen idee wat ons te doen staat. Helder.