Willen

Voor iemand die, zoals ik, niet altijd van woordspelingen houdt, is het een vervelend woord: Stoptober. Natuurlijk, het gaat om een goed doel, per 1 oktober stoppen met roken, maar toch. Het heet trouwens nog erger: Nationaal Stopmoment Stoptober. Het is nog niet zo onaantrekkelijk als `consuminderen’, maar Stoptober komt in de buurt. 
Ik zag een reclamespotje waarin een leuke, vrolijke vrouw tegen veel mensen roept dat ze per 1 oktober in ieder geval een maand stopt met roken. Ik denk dan: waarom moet je er iedereen mee lastigvallen? Je doet het of je doet het niet. Maar dat laatste is te simpel gedacht, ik weet het. Een collectieve gebeurtenis helpt, je déélt iets, in dit geval een voornemen. Je moet je er zelfs voor inschrijven, begrijp ik. 
Mensen die het goed met ons voor hebben zeggen dat je dan meteen ook maar moet stoppen met alcohol en koffie. Als je met één ding stopt zijn je hersenen blijkbaar gevoelig voor een brede aanpak. En als het allemaal niet tegelijkertijd lukt, en sommigen van ons weten dat dat kán, mag je oktober ook `sober october’ noemen, dus in het Engels, vandaar met een c. 
Waarom al speelse gedoe met woorden? Ja, alles moet leuk zijn, zo leuk mogelijk, maar je kunt er ook anders mee omgaan. Bijvoorbeeld door het een beetje ernstig bij jezelf te houden. Ik ga niet wéér zeggen dat je niet iets doet wanneer je het niet wilt, maar zo ben ik wel gestopt met roken. Niet: je best doen het niet te doen, nee, het Niet Willen. Maar goed, dat was mijn aanpak. En ook instelling. 
Mensen die een afspraak met anderen nodig hebben, moeten beseffen dat je die afspraak allereerst met jezelf maakt. En je weet wat je van iemand vindt die zich niet aan afspraken houdt.