Wind

Wordt al een `Freriksje’ genoemd, de lompe manier waarop Philip Freriks zondag tijdens een radioprogramma als columnist van dat programma ontslagen werd. Of deze kwestie het Jaaroverzicht van het Journaal haalt, weet ik niet. Bij Jeroen Pauw werd duidelijk dat de VPRO het wel degelijk zo bedoelde. Niet de manier waarop, maar dat hij weg moest, terwijl de omroep dat maandag en dinsdag sterk bleef ontkennen. Dat zijn slappe smoesjes. 
Philip Freriks is ineens te oud. Raar dat ik niet weet wat zijn leeftijd is, ik heb het me ook nooit afgevraagd. Volgens mij speelt het bij wat hij doet ook helemaal geen rol. Ik vraag het me bij de meeste mensen niet af. Geen idee hoe oud Jeroen Pauw is. Of Nico Dijkshoorn. 
Ander misverstand dat binnen zo’n gang van zaken de kop opsteekt is: verjonging. Niemand, maar dan ook echt niemand die naar het radioprogramma OVT luistert zal denken: leuk en interessant allemaal, maar ik wil nu toch wel eens een twintigjarige horen. Of een dertigjarige – wanneer ben je jong? 
We werken er zo hard aan iedereen jong en energiek te houden, een belangrijk speerpunt van de gezondheidszorg is dat de vitaliteit van iedereen zo lang mogelijk blijft stralen. En het mooie is dat het ook tot op zekere hoogte best goed lukt! 
Maar er lopen nog steeds ouderwetse bestuurders (hoe oud?) rond die ooit uit een ouderwets leerboek van buiten hebben geleerd dat verjonging jonge mensen aantrekt. Soms, héél soms is dat zo, maar meestal niet, zeker niet in de media.  
Ik vergeet helemaal dat het vanavond pakjesavond is. Ik moet er niet aan denken dat daar een frisse wind doorheen gaat. Alleen maar de wind die we door de bomen horen waaien, want die moet dat ook in huis doen.