Zenuwen

Besparingstips! Las ze zaterdag in deze krant, maar vind het te warm om me er productief mee bezig te houden. Ze zijn nuttig, zonder meer, we moeten het kalmer aan gaan doen, ook zonder meer, maar ik denk toch, en dat is niet goed: ik zie het tegen die tijd wel. Geen idee welke tijd ik bedoel, waarschijnlijk wanneer ik vind dat ik éérder maatregelen had moeten treffen.
Van sommige tips weet ik ook niet of ik ermee uit de voeten kan. Bijvoorbeeld vaker `bij elkaar op visite’ te gaan, want dan hoeft er maar één huis verwarmd te worden. Gaat uiteraard niet over deze dagen, nee, maar straks wordt het herfst en winter. Toch zie ik me niet ergens aanbellen met de gedachte dat ik dan mijn verwarming in een lage stand kan houden.
Over één tip kan ik stoer doen: neem vaker een koude douche. Doe ik al vanaf mijn vijfde. Hoorde in het korte rijtje van de belangrijke beslissingen die ik als kind nam 
We hadden bezoek, de oogarts bij wie mijn moeder werkte voordat ze met mijn vader trouwde. In die nieuwe fase van haar leven kon ze zich niet meer met andere ogen bemoeien. De samenwerking was goed bevallen, want de oogarts kwam zo nu en dan op bezoek. En hij zei het een keer. Van die koude douche. Dat hij die dagelijks nam, want, en die woorden drongen goed tot me door terwijl ik in een hoekje van de kamer stil zat te spelen: “Het is zo goed voor je zenuwen.”
Wat zenuwen waren, wist ik nauwelijks, ze leken me bij een lastige toestand horen, maar ik vond het meteen nuttig er zelf iets aan te doen. Ik geloof niet dat nuttig het woord is waaraan ik dacht, maar zoiets.
Sindsdien dus. Volgens mij gaan mijn zenuwen gewoon hun eigen gang, maar toch zeg ik met de tanden op elkaar: lekker!