Zomer

Deze week overkwam het me een paar keer: iemand wenst me het beste toe voor het nieuwe jaar en voegt eraan toe “Of mag het niet meer?”. Het zijn ook mensen die rond twaalf uur “Goedemorgen” zeggen, verschrikt op hun horloge kijken en zich dan verontschuldigen: “O nee, het is al middag.” Dat hoeft toch niet!
Ik sprak er gisteren over met het meisje van de muziekwinkel hier om de hoek. We hadden elkaar een Gelukkig Nieuwjaar gewenst en het ook even gehad over nieuwjaarswensers die zich afvragen of het nog mag. We werden het uiteraard snel eens: het mag altijd. “Ook in de zomer,” zei het meisje van de muziekwinkel. “Juist in de zomer,” zei ik. Ze knikte: “In de zomer hebben we het hard nodig, want daarna is er nog de rest van het jaar.”
Vandaag is het vrijdag de 13de. Sommigen onder ons doen moeilijk over deze dag. Bijgeloof houdt ze binnen of benauwend terughoudend in alles. Laten we elkaar vandaag het beste wensen wat we maar kunnen bedenken, en dan dus ook duidelijk maken wat we met het beste bedoelen. Dat laatste kan een kwiek gesprek veroorzaken en dat soort gesprekken hebben we nodig.
Aanstaande maandag is het Blauwe Maandag. In de supermarkt zag ik blauwe ballonnen met een daarop een tekst die iets met die dag te maken heeft, maar die ik niet las omdat ik niet tegen die onzin kan. Zogenaamd de meest deprimerende dag van het jaar. Vorig jaar waren er wat mij betreft minstens twee dagen die ik deprimerender vond, door omstandigheden waaraan ik overigens niets kon doen. Maar graag ga ik zo met de dagen om dat ze het niet lukt deprimerend te zijn. Dat is, denk ik, een instelling. Die instelling hoort ook bij de beste wensen. Om maandag zeer vrolijk over na te denken.