Zomer

In grote gezelschappen kan ik steeds minder goed met mezelf uit de voeten. Soms moet het. Er was een Zomerborrel op de uitgeverij die mijn boeken uitgeeft. Op een Nieuwjaarsborrel of Verjaardagsborrel weet je wat de bedoeling is, op een Zomerborrel is dat onduidelijk. Je wenst elkaar niet een prettige zomer toe, want die is al bijna voorbij. Ja, je kunt vragen of iemand nog iets heeft meegemaakt dat typisch is voor de zomer.
De uitgeverij is in een fraaie, statige straat in Amsterdam, naast het Vondelpark. De Zomerborrel voltrekt zich binnenshuis, maar vooral in de achtertuin en ook op de stoep voor de deur. Daar sta ik in een gezelschap dat gelukkig niet te groot is. Iemand wijst naar een huis een eindje verder: “Weet je wie daar woont?” 
Wij weten het niet. 
“Nikki Plessen.” 
Ik ben niet goed in Bekende Nederlanders, maar toevallig weet ik wie ze is. Van alles, in de mode, iets op televisie. Die ochtend las ik een bericht over haar en ik bleef er even aan hangen omdat ik haar achternaam zo venijnig vond. Bovendien weet ik nog meer en het is eruit voordat ik er erg in heb: “Ze heeft een geheime verhouding met André Hazes.” Ik geloof dat je er niet per se bij moet zeggen dat het om André Hazes junior gaat. Het is even stil in het kleine gezelschap. Dan: “Hoe weet JIJ dat?” 
Ik houd niet zo van de vraag: hoe weet jij dat? Want waar gaat het nu om, hoe ik het weet of wat er aan de hand is? Ik onthoud helaas alles wat ik lees. 
De directeur van de uitgeverij komt erbij, hoort de naam Nikki Plessen en knikt: “Die woont daar.”
Later, veel later op de avond komt een collega naar me toe: “Zeg Thomas, jij weet alles over Nikki Plessen” een dan komt er een vraag die ik nu vergeten ben.