Drogist

Al twee keer belandde ik deze dagen in een gesprek waarin het ging over het schoonhouden van onze tong. Blijkbaar wordt daar op aangedrongen door mensen die het goed met ons voorhebben. Bacteriën maken een bende van de tong. O, altijd die dekselse bacteriën!
Uiteraard verdiep ik me onmiddellijk in de kwestie. Voor de spiegel heb ik een tijdje naar mijn tong naar gekeken, wat ik nooit eerder deed. Ik probeerde er iets bij te denken, maar geen idee wat. Gek dat je geen gedachten kunt hebben over iets wat al je hele leven in je zit. Inmiddels begrijp ik dat de tong niet alleen voor slechte adem kan zorgen, maar ook tandbederf kan aanrichten. Je kunt een en ander voorkomen door de tong dagelijks te poetsen, zoals je meer van je lichaam dagelijks onder handen neemt. Ik merk dat ik knik, moet een kleine moeite zijn.
Je hebt er een schraper voor nodig, lees ik. Ik ben even door het huis gaan lopen, maar nergens een schraper. Vaag herinner ik me een ding waarmee we in jaren zestig en zeventig in yoghurtflessen zaten te rommelen. Maar ja, dat ding is zo nutteloos geworden dat het waarschijnlijk zomaar is verdwenen. Zou je bij de drogist een schraper voor de tong kunnen aanschaffen? Lijkt me de aangewezen plaats daarvoor. Meer dan bijvoorbeeld een doe-het-zelfzaak of een tankstation, hoewel je daar bijna álles kunt kopen.
Naar de drogist dus. Lang geleden dat ik daar geweest ben, wat waarschijnlijk een goed teken is. Misschien is de tongschraper de normaalste zaak van de wereld en bestaat die in diverse uitvoeringen. Geven mensen elkaar al een tongschraper cadeau? Moet ik me op voorbereiden: hoe te kijken als ik een tongschraper uit de geinige verpakking heb gehaald?