Service

 Als ik een stuk of tien brieven op de deurmat zie liggen, voel ik fijne blijdschap. Helaas zijn de brieven steeds vaker niet voor mij bestemd, maar voor de buren een eindje verderop of voor buren die nog wat verder wonen. Ik ga die dan bezorgen en terwijl ik dat doe, vind ik krachtig dat dit toch niet de bedoeling kan zijn. Ook kom ik er dikwijls achter dat brieven die wel voor mij bestemd zijn, mij niet bereiken. Misschien komen die wel bij buren terecht die geen zin hebben postbode te spelen.
Ik ben niet zo’n klager, maar voel geen grote tevredenheid over PostNL. Wel als het over pakjes gaat! Met pakjes kan PostNL prima uit de voeten. Daarom overweeg ik brieven voortaan in een pakje te versturen.
Het verbaast me dat PostNL een nieuwe service in het leven roept: koffers bezorgen op de luchthaven. Dus je gaat op reis, de postbode komt je koffer ophalen en checkt die ook nog in. Het is op dit moment alleen nog voor reizigers in de Randstad, maar als het een succes blijkt, wordt het landelijk.
Ik denk daar dit over: zorg nu eerst maar dat de post gewoon wordt bezorgd, op het juiste adres, en ga daarna bredere dienstverlening regelen. Ik houd bovendien mijn hart vast en zie mezelf deze zomer al bij de bagageband op de luchthaven van Nice staan. Iedereen is bij zo’n voorziening altijd een beetje nerveus. We kijken er al ontzettend gespannen naar als er nog niets op ligt. Na een halfuur heb ik het grimmige inzicht dat mijn koffer niet is gearriveerd. Dan moet je niet naar Franse functionarissen gaan. Die hebben nors iets anders aan hun hoofd.
Telefoontje naar PostNL. Daar zeggen ze: “Ja, de vakantiedrukte.” En dat ik op een app kan volgen hoe het met mijn koffer gaat.