Party

Wat ik denk? Die vraag werd me gisteren vaak gesteld. Misschien vandaag ook nog wel. Soms is het even gokken. Gaat het over OG3NE? Of over Ajax? Of Feyenoord? Of Moederdag misschien? Mijn moeder leeft helaas niet meer. Zij vond Moederdag onzin en zei vaak: “Altijd als jullie aan me denken, is het Moederdag.” Voor ons, kinderen Verbogt, is het dus altijd Moederdag.
Het liedje van OG3NE hoorde ik donderdagavond voor het eerst. Ik schakelde op het juiste moment van Ajax over naar Kiev. Of het juiste moment, nee, dat was het ook weer niet, want door me even op OG3NE te concentreren, ontging het me dat Ajax van alles overkwam. Maar goed, prachtige meisjes, prachtig liedje, prachtig gezongen. Wat ik denk? Dat het geen kans maakt. En dat ligt niet aan de meisjes en hun talent.
En van het voetballen morgen? Voor Feyenoord houd ik mijn hart vast.
Gisteren las ik tips van sportpsycholoog Afke van de Wouw die bij Vitesse werkt. Met name Tip 2 vond ik interessant: Wees je bewust van je taak. En dat betekent volgens de sportpsycholoog dat de spelers van Feyenoord moeten afspreken dat ze maar aan één ding denken: hoe Heracles te verslaan?
Zou deze tip ook de trainer van Feyenoord bereiken?
Ik moet bekennen dat ik het langst ben blijven hangen bij Tip 1 en dat is dat je best even zielig mag zijn. Afke van de Wouw bedoelde nu de spelers en staf van Feyenoord: “Even zielig zijn met zijn allen, afgesloten van de wereld. Dat mag een dag. Maar daarna is het over.” Er is een Amerikaanse uitdrukking voor: pity party.
Ik mag mezelf nooit zielig vinden, maar ineens heb ik er zin in. Dagje ver weg van de wereld, van je zieligheid een feestje maken. Ik kan niet wachten. Maar ja, eerst dus zielig zijn.