Zwemmen

Als je vanaf Bordeaux via de grote autoweg Spanje binnen rijdt, denk je misschien 100 kilometer dat je in een geweldig goed georganiseerd en zeer welvarend land bent beland. Dat is niet zo, weet iedereen die wat verder doorrijdt. In het begin is alles dik in orde. En prachtig, maar dat is de rest van Spanje ook.
Ik heb bewondering voor de tunnels die je tegenkomt, dwars door de bergen heen. Het zijn er nogal wat. Een betrekkelijk korte heet Heilige Nicolas. Toen moest ik denken aan mijn eerste gedachten over Spanje. In die gedachten speelt Sinterklaas een belangrijke rol. Ik mag er best over beginnen, want binnen een paar weken liggen de eerste chocoladeletters alweer in de schappen van de supermarkt, want het jaar is niet meer te houden.
Ik herinner me een gesprek met mijn ouders dat grote indruk op me maakte. Ik was nog gelovig en vroeg waar Sinterklaas heen ging als hij bij ons, in ons land was geweest, want ik had het niet raar gevonden als hij door was gegaan naar Engeland of Duitsland. Mijn ouders antwoordden: "Naar Spanje natuurlijk. Daar komt hij toch ook vandaan. Met de stoomboot." Ik vroeg wat hij dan in Spanje ging doen. Mijn ouders deinsden voor geen enkele vraag terug: "Hij gaat een lange vakantie houden, want dat heeft hij wel verdiend." Ik vroeg wat Sinterklaas deed in zijn vakantie. Mijn ouders: "Lekker in de zon liggen. En een beetje zwemmen." Ik vroeg of Sinterklaas dan een eigen zwembad had, want ik kon me niet voorstellen dat hij tussen de gewone mensen zwom. (Toen dacht ik nog dat gewone mensen bestonden.) Mijn vader zei: "Er zijn wel 1000 zwembaden speciaal voor Sinterklaas in Spanje.
Dat bleef ik als kind lang denken en even, heel even dacht ik het weer.