Frisheid

In mijn Spaanse hotelkamer ligt een map vol praktische informatie over wat er allemaal mogelijk is in het hotel, het gebruik van handdoeken, hoe het moet met de vuile was en dat soort dingen.
Er is ook nog een ander boekje. Daarin staan prachtige foto’s van het hotel. Als je die foto’s rustig bekijkt, en waarom zou je dat niet doen, waan je je in een andere wereld vol geheimzinnige prikkels. Het zijn van die foto’s die bewust wazig zijn gehouden, zodat je een heleboel zelf kunt invullen. Wat precies, weet ik nog niet. Er staat hier en daar ook en beetje tekst bij, zoals `ons hotel is geïnspireerd door de Wabi-Sabi-filosofie’. Als ik dat lees, knik ik ingetogen, want het klinkt prettig en ook op en vreemde manier degelijk, maar ik moet eerlijk zijn: geen idee wat dat is. Ligt aan mij. In mijn omgeving wordt er aan veel filosofieën gedaan. Wordt ook veel over gesproken, maar ik sla het niet altijd op. Mijn hoofd zit al veel te vol, en ook denk ik: als het goed en nuttig is, merk ik het wel.
In mijn hotelboekje staat uiteraard iets over wat Wabi-Sabi is. Wabi: een mengeling van frisheid en simpelheid, en Sabi: de schoonheid van de tijd die verstrijkt. Weer knik ik ingetogen: die frisse simpelheid zie ik om me heen. Daarom bevalt het hotel me. Ik wil dat mijn hele leven vol frisse simpelheid is. Ja, wat dat betreft voel ik me ineens een Wabi-man.
Op het Sabi-aspect heb ik nog geen vat. Kan ik opzoeken, maar in principe ben ik niet iemand die meteen het internet raadpleegt, ik wil het het liefst allemaal zelf meemaken. Misschien wil Wabi-Sabi dat ook wel in je losmaken. Zie je, plotseling is er iets met me aan de hand wat ik niet zag aankomen. Alvast even met thuis bellen!