Kanjerdetails

De uitstraling van Prinsjesdag is verbleekt. Wat de koning gaat zeggen, weten we ongeveer. Er zijn geen verrassingen. Ik klaag niet, want er zijn nog altijd de hoedjes. En de hoeden.
Al een paar jaar teken ik er onmiddellijk twee dingen bij aan. Ding een is dat we het moeten betreuren dat mannelijke politici geen gelegenheidshoed hebben bedacht. In het dagelijks leven zijn de mannen in de meerderheid wanneer het gaat om hoofddeksels, waarom niet in politiek Den Haag? Minister Plasterk wil best, wat ook komt doordat hij alle tijd heeft om erover na te denken, als zich tenminste geen orkanen voordoen in de uithoeken van het koninkrijk. En Kees van der Staaij! Iets met een grote banaan.
Ding twee is dat het jammer blijft dat mevrouw Terpstra niet meer meedoet. Ze zette altijd adembenemende folkloristische installaties op haar hoofd, met kranige kanjerdetails. Ik ging er speciaal voor zitten.
Misschien moeten we van Prinsjesdag Nationale Hoofddekseldag maken. En dan gaat iemand van de Radboud Universiteit uitzoeken hoe het zit met onze omgang met hoofdbedekking, buiten godsdienstige redenen om.
In mijn jeugd waren er uiteraard mannen die een hoed droegen, maar de vrouwen waren in de meerderheid. Mannen lichtten de hoed een piepklein stukje op ter begroeting, een sympathiek gebaar. Als ik even bij de mannen blijf: ineens was de hoed artistiek. En daarna werd het onduidelijk, maar toen waren al die petjes er ook al. En de wollen mutsen. Hoe het met de alpino zit, is me niet helemaal helder. Is die alleen nog in kleine gemeenschappen zichtbaar?
Op de eerste Nationale Hoofddekseldag is het eerste besluit dat mannen binnenshuis de hoed of pet afzetten. Ja! Behalve in de Ridderzaal.