Doel

De ochtendmist hangt in flarden in de stille straat. Graag kijk ik daarnaar. De dag begint stamelend, het is goed dat nog niet alles zichtbaar is. Dan komt er een bestelbusje de hoek om. Het ziet er gloednieuw uit, blauw en wit van kleur. Dan zie ik wat erop staat: VERTROUWELIJKE VERNIETIGING. Het zijn geen woorden voor de vroege ochtend, er is nog maar weinig op gang gekomen en dan zo’n busje.
Natuurlijk weet ik wat er bedoeld wordt. Kantoren met vertrouwelijk materiaal op papier kunnen de boel daar inleveren. Het busje rijdt er dan mee naar een vernietigingsplek. En daar gaat het er discreet aan toe. Neem ik aan. Ik kan met niet voorstellen dat er ergens op een ander kantoor gekeken wordt hoe de vertrouwelijke gegevens efficiënt geëxploiteerd kunnen worden. Nee, ik reken op uitstekende bedoelingen. Daar voel ik me het allerbeste bij. Ook bij busjes waarop HONDENUITLAATSERVICE staat, ga ik er vanuit dat de honden naar de vrije natuur worden gebracht waar ze een tijdje lekker kunnen rennen. Soms, heel soms zie ik een krappe achtertuin voor me waar ze een uurtje in de frisse lucht staan, maar dat beeld verwijt ik me mezelf meestal meteen.
Snel terug naar het busje met daarop VERTROUWELIJKE VERNIETIGING. Even stel ik me voor dat het mijn eenmansbedrijfje is en dat ik niet langs kantoren ga, maar langs mensen die lelijke dingen kwijt willen of dingen die doen denken aan een relatie die net beëindigd is. “Dan moet je Verbogt bellen,” hebben ze tevreden klanten horen zeggen.
Ik weet dat het niet waar is, maar soms is het nuttig je een paar seconden in te denken dat je een ander doel in je leven hebt dan dat waarmee je dag in dag uit bezig bent. Dat houdt je scherp.