Klappen

Al jaren ben ik lid van een genootschap van mensen die graag de avonturen van Kuifje lezen. Er zijn veel van dat soort genootschappen. Van het Willem Elschotgenootschap ben ik ook lid. Graag zou ik het ook zijn van het Charles Dickensgenootschap, maar je moet soms tegen jezelf zeggen: zo is het genoeg. Lange tijd in mijn leven zei ik dat niet en dat keerde zich op den duur tegen me. 
Goed, Kuifje, het Hergé-genootschap. Je ontvangt dan een clubblad en eens per jaar is er een Ledendag en op die dag een Algemene Ledenvergadering. Op de Ledendag is er altijd een lezing, binnenkort een over Kuifje en de ruimtevaart, een belangwekkend onderwerp want Kuifje was eerder op de maan dan Neil Armstrong. 
De Algemene Ledenvergadering valt niet mee, want niet alleen komt doordat je dan ziet wie je medeleden zijn, maar het is vooral de verpletterende ernst waarmee allerlei bestuurlijke kwesties behandeld worden. Vaak kan dergelijke ernst ook humor zijn, maar dat is hier niet het geval. Op dit moment is er zelfs ruzie. In het clubblad las ik een artikel over een kwestie waarvan ik niets begreep, want het was onleesbaar, wat vaker gebeurt wanneer mensen enorm officieel boos willen schrijven, lange zinnen, grote, plechtige woorden.
Met de mooie wereld van Kuifje en Kapitein Haddock heeft dit alles niets te maken.
Ik denk hieraan nu ik lees over de ruzie binnen 50Plus. Toch vooral een genootschap van mensen die graag bij elkaar komen. Met een gezellige brokkenpiloot aan de top. Bestuur heeft ruzie. Van alles wat je daarover leest, krijg je haast de slappe lach. In een afdeling werd er zelfs gevochten. Ik dacht eerst verbaal, maar nee, echt met klappen. Moesten 6 agenten komen. 6! Zo grappig.