Tuinstoel

Het is inmiddels woensdag en ik dacht dat het wel uit mijn gedachten zou verdwijnen, maar dat doet het niet. Het zit er nog steeds, het fragment dat ik zondagavond in Zomergasten zag, gekozen door Louis van Gaal. Het waren een paar minuten uit een televisiespelletje uit 1960,Een kwartje per seconde, gepresenteerd door Lou van Burg. 
We hadden nog geen televisie, maar als dat wel het geval was geweest, hadden we er bij ons thuis vast allemaal voor gezeten. 
Ik kan het nauwelijks samenvatten: de kandidaten waren een man en een vrouw en die vrouw moest van een duikplank acht pannenkoeken pakken die in een grote doos (`een speciale machine’) duidelijk door mensenhanden op die plank werden gezet. De man zat in een tuinstoel aan het uiteinde van die plank. Als de vrouw de pannenkoeken er niet snel genoeg van af pakten, kreeg de man die over zich heen. Beter was het als het de vrouw lukte de pannenkoeken op een paar krukjes te leggen. 
Voordat dit allemaal begon, legde Lou van Burg uit wat de bedoeling was en die uitleg was volstrekt onbegrijpelijk.
Die Lou van Burg werd later heel groot in Duitsland, `onkel Lou’, maar had op zijn werk altijd een lekker borreltje nodig en meestal was er wel iets beschamends aan de hand. Van #MeToo was nog geen sprake, maar als hij nu handelde zoals hij toen deed, werd hij in een olievat vol cement in de Stille Oceaan gedumpt.
Maar aan dat soort dingen dacht niemand toen. Het fragment met de pannenkoeken was ondanks de hectiek enorm geruststellend. Stokoud amusement, maar volgens mij hebben we er allemaal baat bij als zoiets weer wordt uitgezonden. Eerst Heel Holland Bakt en dan dit, met lage geldprijzen. We kunnen er aardiger van worden, denk ik.