Koopzucht

Dat kleine winkeltjes bij pompstations langzaam verdwijnen, wist ik niet. Ik tank vooral bij grote stations, niet omdat ik per se de man van de wereld wil uithangen, maar ze liggen nu eenmaal op mijn route. 
Hier in de buurt ga ik bij voorkeur naar de kleine winkels, brood bij de bakker en niet in de supermarkt. 
Als ik tussen een grote of kleine winkel bij een tankstation mocht kiezen, dan is het echt de kleine winkel, maar dan moet ik wel van de grote weg af zijn, maar dan let ik erop dat ik genoeg benzine heb, want ik wil niet in de avondschemering tussen twee akkers niet meer verder kunnen, terwijl het misschien ontzettend goed voor mijn karaker is.
Of de winkel bij een tankstation nu groot of klein is, ik kijk altijd om me heen of ik iets zie wat ik niet verwacht, want op die plekken ben ik in de ban van vreemde koopzucht. Geen idee waar dat vandaan komt. Misschien omdat je de benzine die je koopt, niet ziet of kunt vastpakken? Dan maar een speelgoedschaap met een belletje om de nek of een netje inferieur open haardhout.
Schijnt dat er ook tankstations zijn met een massagesalon. Om maar eens wat te noemen! Als ik heb getankt, laat ik mijn auto bij de pomp staan totdat ik binnen betaald heb, voor de benzine en het hebbeding. Dus niet even elders parkeren om ruimte te maken voor andere automobilisten. Dat gedrag veroordeel ik, maar ik heb er nog niks aan gedaan. 
Als ik naar de massagesalon ga, ligt dat anders, hóóp ik. Nog nooit was ik in een massagesalon. Of een tankstation de plek is voor de eerste keer, betwijfel ik. Ik bedoel: na de salon kom je weer gemasseerd buiten, in kille herfstregen en brak daglicht, je start de auto en gaat op weg naar een file. Nou ja.