Januari

Tijdens zijn werkzaamheden spreekt mijn kapper altijd intens over de werking van de menselijke geest. Ik kom al zestien jaar bij hem en ben inmiddels thuisgeraakt in gebieden tussen hemel en aarde waarvan ik eerder geen weet had. Jij verlaat zijn zaak altijd met minder haar, maar wel met veel stof tot nadenken. 
De eerste kapper in mijn leven had het uitsluitend over NEC en dan vooral over de Europese perspectieven van de club. Ook bezocht ik er een die precies wist waarom onze samenleving op de rand van de afgrond verkeerde, waarbij hij weinig sympathie had voor het linkse gedachtegoed. 
Misschien heeft iedere kapper wel een specialisme. Van sommige kappers vroeg ik me af hoe ze na werktijd waren. Van mijn huidige weet ik het: hij mediteert veel. Misschien was dat ook goed geweest voor de kapper die zo veel van NEC verwachtte.
Toen ik vorige week naar de knipbeurt, nee, haarbehandeling ging, stond hij voor het raam naar opwaaiende bladeren te kijken en zijn eerste woorden betroffen het verglijden van de tijd. We daalden meteen af in peilloos diepe melancholie, maar gelukkig was er ergens een bron waaruit hij fascinerende geestkracht putte. 
Hij vond ook dat ik minder haar had. Dat vond ik zelf ook, maar ik wilde er niet per se over praten. Hij wel en kwam al gauw terecht bij het leven na de dood, een bestemming die ik nog even voor me uit wilde schuiven.
Mijn kapper omhelst al zijn klanten oprecht bij binnenkomst en vertrek. Toen dat was gebeurd, stelden we vast dat wel elkaar in het nieuwe jaar terug zou zien, ergens in januari. Zonder het te zeggen vonden we het nu écht te vroeg elkaar nu al Prettige Feestdagen te wensen. We knikten alleen maar, maar wisten niet waarom.