Lichter

Niet altijd besef ik enorm dat ik op het Noordelijk halfrond woon. Maar vandaag wel, want zojuist zocht ik op hoe laat het lente werd of wordt. En op het Noordelijk halfrond is dat een ander moment dan op het Zuidelijk. Ja, het was even een schok toen ik las dat de lente gisteren al begon! Niet dat het erg is, de lente kan niet vroeg genoeg beginnen, maar ik ben zo gewend aan 21 maart, lente. Zo zit die dag in mijn geheugen. Dat niet alleen: als ik me erop concentreer, hoop ik het te merken: nú is de winter voorbij, het jaar gaat veránderen. 
Als ik het goed begrijp (en dat weet ik niet zeker) begon de lente gisteren om 21.58 uur. Dat had ik niet in de gaten. Ik keek naar Dionne Stax met de uitslagen. Nu is Dionne Stax qua lente natuurlijk dik in orde, maar toch had ik graag iets meer van het moment willen maken. Moet het anders zeggen: graag had ik dat het moment wat meer van mij had gemaakt. De lente maakt je lichter. 
Wat natuurlijk helpt is dat Nederland op de lijst van gelukkige landen op nummer 5 is komen te staan. Mooi lentebericht.
Boven Zwitserland, wat ik ook prettig vind, want ik heb de Zwitsers altijd veel te keurig gevonden om echt gelukkig te zijn. 
Verbazingwekkend dat Finland weer op 1 staat. Ik ken niet veel Finnen, op dit moment is er zelfs géén Fin in mijn leven, maar als ik ze me voor de geest probeer te halen, denk ik niet meteen aan stralend geluk. O ja, een Fins meisje, lang geleden, vroege jaren zeventig. De herinnering maakt de lente meteen tintelend voller. Parijs, aprilse dagen met veel zon. Zij zorgde voor nog meer zon. Wat gebeurd is, kan nooit opnieuw gebeuren, maar ik haal diep adem, zet de ramen open en kijk met gesloten ogen naar de hemel.