Buks

Vind het best veel: twintigduizend klachten na de eerste eindexamens. Die komen dan binnen bij het LAKS, het Landelijk Actie Komité Scholieren. En vervolgens worden die doorgegeven aan minister Slob, want die gaat onder meer over het onderwijs. Ook over de salarissen van omroeppersoneel, maar die brandende kwestie moet hij nu maar even laten voor wat die is. En de klachten van de eindexamenkandidaten neemt hij ook serieus. 
Er is bijvoorbeeld één klacht van een fascinerende schoonheid: een scholier had last van het gekrijs van een pauw. Ik neem aan dat het die zich niet in de examenruimte bevond, maar in de buitenwereld. Wie is dat te verwijten? Dus de overlast die de pauw veroorzaakte? Ja, de pauw natuurlijk, maar die kun je er niet op aanspreken. Het is de natuur, zoals dat heet. Minister Slob belde met de rector van de betreffende school. Ik ben benieuwd hoe zo’n gesprek zich voltrekt. En welke maatregelen die rector treft. Zet hij maandag vogelverschrikkers rond de school of gaat hij zelf met een buks op pad, maar ja, dan trekt de Partij voor de Dieren aan de bel, en dan zou ik ook doen: pauwen mogen krijsen. 
In mijn eindexamentijd waren er ook pauwen, maar die durfden niet de omgeving van mijn school te komen, zo streng was die. Zou ik er last van hebben gehad? Ik heb natuurlijk makkelijk praten, maar denk het niet. Waarschijnlijk had ik de krijsende pauw bij het nieuwe leven vinden horen, de toekomst die wacht als die eindexamens achter de rug zijn. Het krijsen heeft met triomf te maken, een wenkend signaal! Nog even doorzetten! Misschien denken scholieren tegenwoordig niet meer zo: als ze ergens last van hebben, moet het weg. Ik vind dat niet veelbelovend.