Lijf

Mensen bij ik op bezoek was, hadden onder de ochtendkrant een  boek liggen dat Hoe red ik mijn huwelijk?heette. Misschien iets anders, maar zoiets. Ik zag de titel in een fractie van een seconde, want schrok en liet het ochtendblad er weer op vallen. Mocht ik weten dat ze dat boek lazen? En vooral waarom? Zo’n boek koop je niet om even te kijken of het wat is. Misschien kregen ze het cadeau, wat natuurlijk ook nogal erg is. Hadden ze gezien dat ik het zag? Moest ik er wat over vragen? 
Ik merkte overigens niets aan hun omgang dat me verontrustte. Maar kan best zijn dat ik te weinig verstand heb van dat soort kwesties. Daarbij denk ik graag en overal dat het hartstikke goed met iedereen gaat.
Ik heb de indruk dat er nog niet zo lang geleden meer van dat soort boeken waren dan nu. Heetten ze niet `zelfhulpboeken’? Ik liep er met een grote boog omheen, niet alleen omdat ik niet tegen de taal daarin kon. Bondscoach Koeman zei maandag dat hij een stukje frisheid in het team wilde brengen. Die taal. Stukje dit en stukje dat. Kan best zijn dat ik ook helemaal niet wilde weten dat een stukje zelfhulp in mijn geval geen kwaad kon. Onzekerheid, ja.
Deze week had ik bij de presentatie moeten zijn van het boekVergroot je charisma. Maar ik kon helaas niet. Tot mijn genoegen ken ik een van de schrijvers, Petra Stienen. Ik las een interview met haar co-auteur, leiderschapstrainer Maximiliaan Winkelhuis. Hij prijst het charisma van Robbert Dijkgraaf – wie kent hem niet? Wat is dat charisma: “Hij heeft een spelende stem en is ook zeer speels voor een wetenschapper. Hij laat zijn lijf goed spreken.”
Zie je, daar heb je het weer: ik sta voor de spiegel en kijk wanhopig naar dat lijf van me.