Vergeefs

Altijd voel ik me verantwoordelijk voor veel te veel. Neem de gang van zaken rond een pakje. Eerst krijg je een mailtje waarin je gecomplimenteerd wordt met je bestelling. Bij mij zijn het nooit grote dingen, het liefst ga ik naar een winkel met een deur en een toonbank, maar door dat compliment wordt die bestelling meteen gewichtig. 
Dag later komt het bericht dat de bestelling is verzonden, niet lang daarna dat de bezorger onderweg is. Vind ik moeilijk. Er staat vaak bij tussen hoe laat en hoe laat de bezorger komt. Die informatie klopt zelden. Geeft niks, Ik zorg ervoor dat ik er ben. Zelfs over toiletgang denk ik na, want het zou toch jammer zijn dat de bezorger die al heel lang onderweg is, precies dán voor de deur staat. Soms moet ik naar de tandarts. 
Je kunt zeggen: doe niet zo moeilijk, pakje kan naar de buren of naar een plek waar je het kunt afhalen. Is zo, maar de buren zijn vaak niet thuis, wat ik weet omdat ik vaak hun pakjes aangereikt krijg. En naar een afhaalplek fietsen komt me dikwijls niet zo goed uit – daar moet ik iets aan doen, steeds meer moet me gewoon goed uitkomen. 
Ik woon aan een smalle, vaak drukke straat en als de bezorger zijn busje hier voor de deur parkeert, gaan de automobilisten achter hem al snel getergd toeteren. Dat is niet leuk voor de bezorger, voor niemand. Haast altijd stapt een automobilist uit om te schreeuwen. En ondertussen staat de bezorger vergeefs voor mijn deur. Daarna probeert hij het bij de buren te droppen, maar die zijn er dus niet. Dan noteert de bezorger iets op een formuliertje dat weer mij bij door de deur moet. 
Inmiddels is er al een mailtje gekomen met de vraag of ik het pakje en de bezorging wil evalueren.