Gezicht

Uit deze krant scheurde ik vorige week tips om griep te voorkomen. En zoals het meestal met tip het geval is, zijn ze er vooral om je het gevoel te geven dat je ergens alles aan gedaan hebt. Als het lukt wat de tips moeten veroorzaken, heb je geluk of ben je een bofkont. 
Al heel lang ga ik jaarlijks de griepprik halen, ook toen ik er nog niet de leeftijd voor had, maar het moest vanwege astma. Of die prik helpt, weten we niet, maar ook hier geldt: baat het niet enzovoort.
De eerste twee tips doe ik al automatisch, papieren zakdoekjes na één keer gebruik weggooien en woon- en slaapruimten ventileren. Deze handelingen zitten in mijn systeem. 
Tip 3 is deurklinken, trapleuningen en kranen enkele keren per dag schoonvegen. Dat zit er niet zo in bij mij. De hulp in de huishouding is een maandje ver weg in de wereld, maar ik weet ook niet of zij het doet. Van mij eist het nogal wat motivatie, ook omdat hier in huis behoorlijk wat trapleuningen zijn. Deurklinken trouwens ook, kranen zijn te doen. 
Het meeste zit ik met de laatste tip: Blijf van je gezicht af. Zo staat het er: Blijf van je gezicht af. Lijkt simpel, maar toch. Ik zit waarschijnlijk vaak aan mijn gezicht, maar heb het nauwelijks in de gaten. Net leunde mijn kin bijvoorbeeld even op mijn hand terwijl ik naar buiten staarde. Dan ondersteun ik mijn hoofd omdat zich daarin gedachten verplaatsen. Best een gewichtige handeling die er ook gewichtig uitziet: Man Denkt Na In Ochtendlicht. Af en toe ook even achter het oor krabben. 
Ik merk dat ik beetje zenuwachtig word als ik me concentreer op het achterwege laten van die aanrakingen. Overweeg ik: dan maar een griepje? Lekker in bed liggen met een stapel Donald Ducks?