Aantrekkelijk

Een ritje naar boven maken en dan weer uitstappen. Dat hoorde ik iemand zeggen en het ging niet over reïncarnatie. Nee, het was iemand van een beleggingsbank. Hij had het over mensen die nu ineens aandelen gingen kopen. Ik kan er niet te veel over zeggen, want heb er geen verstand van en vind ook niet dat dat per se hoeft. Als ik het in eigen woorden probeer te begrijpen: door de crisis gaat het slecht met een bedrijf, je investeert er geld in en als het dan weer goed gaat met ons allemaal, dus ook met het bedrijf, krijg je een deel(tje) van de winst. Je kunt ook zeggen: nee, houd het maar en als er dan nóg meer winst komt, krijg ik ook meer. Maar dat bedoelde de man van de bank niet. Nee, het ritje naar boven is klaar en hup, uitstappen geblazen. Het begint dus met `een gokje wagen’. Let op de verkleinwoorden: gokje, ritje.
Ben hier niet geschikt voor, want heb dan het gevoel dat ik profiteer van slechte omstandigheden. Mag dat dan niet, profiteren? Het bedrijf redt het toch ook door mij? Door mijn centjes – ik blijf even in de verkleinwoordensfeer. Van de overheid krijgt het immers net iets te weinig centjes, hoe goed de overheid het ook bedoelt. Is het dan niet fantastisch dat ik mijn spaarpotje leeg schraap voor een ritje naar boven? 
Hoe zit dat toch?
De boekhandel in de buurt waar ik rond de eeuwwisseling woonde, kan het meer bolwerken. Stopt er dus mee. Uitverkoop. Hele maand april. Afbraakprijzen. Ben er al een jaar of tien niet meer geweest. De uitverkoop zal vast aantrekkelijk zijn. Toch spring ik niet op mijn fietsje met mijn mondkapje voor, terwijl het toch goed is dat de boekhandelaar nog een paar centjes aan zijn ellende overhoudt?
Nogmaals, hoe zit dat toch?