Stap

Uitdrukkingen die ik nog niet ken en ook weinig hoor, noteer ik meestal. Zo hoorde ik een tijdje terug Madeleine van Toorenburg van het CDA zeggen over de SP: “Ja, die partij staat altijd met snoep voor de poort.” En Hans de Boer van het VNO-NCW kan er ook wat van. Hem werd iets gevraagd over een nieuwe ontwikkeling. Zijn reactie: “Dat heb ik nog niet voor de bril.” Of ik zelf dat soort zinnen zou uitspreken, ik denk het niet, maar ik luister er graag naar.
Een mooie kwam ik tegen in een artikel over de Gelderse gewichtheffer Enzo Kuworge, dat ik gisteren in Trouw las. Hij is 18 jaar en gaat serieus met zijn sport om. Hij eet 6000 calorieën per dag, waardoor hij 155 kilo weegt, wat gunstig is voor de doelen die hij zich gesteld heeft. Maar hij zegt dat het niet alleen om brute kracht gaat: “Techniek, snelheid en mentale stabiliteit zijn minstens zo belangrijk.” 
Ik moest denken aan de onlangs overleden gewichtheffer Piet van der Kruk die in 1968 op de Olympische Spelen in Mexico 9de werd, wat toen voor Nederland een ongekende prestatie was. Een verslaggever ving hem op. Piet huilde. Hij zei: “Ik stond daar en dacht alleen maar aan mijn vader en moeder en broertjes en zusjes.” Het drong toen al tot me door dat brute kracht slechts een detail is.
Maar nu naar de uitdrukking die ik tegenkwam in het stuk over Enzo Kuworge. Gewichtheffers in zijn klasse moeten niet lopen. Wel fietsen en krachttrainen (dus vooral fietsen naar de krachttraining), maar niet lopen. Dat heet: van de benen af moeten. Had ik nog nooit gehoord. Betekent dus: geen stap verzetten. Ik denk dat ik die ook ga gebruiken, thuis: “Jongens, vandaag blijf ik van de benen af.” Iedereen weet dan dat het menens is.