Makreel

Natuurlijk doe ik mijn best mensen te begrijpen die tegen vaccineren zijn. Over het coronavirus heb ik het. Ik spreek ook weleens iemand die tegen de griepprik is, maar die bezwaren snap ik meestal wel, zonder dat ik die kan reproduceren. Op televisie zie ik straatinterviews met tegenstanders van het coronavaccin. Die zijn verontwaardigd en geïrriteerd, willen er liever niet eens over praten, zo belachelijk is dat vaccin. Hen kan ik helaas niet volgen, terwijl ik dat best wil. 
Natuurlijk vergelijk ik hen niet met fanatieke tegenstanders van de lockdown die zeggen dat het virus de wereld in is geholpen door een groep pedofielen die dagelijks een paar glazen bloed van pasgeboren baby’s drinken. Als ik zoiets hoor, voel ik schaamte waarmee ik niet uit de voeten kan. Heb ik niet met de tegenstanders van het vaccin, die zich overigens niet in mijn omgeving bevinden. Dat laatste tot mijn vreugde, waarmee ik niet wil zeggen dat ik die tegenstanders een beetje hysterisch vind, terwijl ik wel vaag geneigd ben dat te denken.
Ik las een artikel over Urk. Veel dorpelingen moeten niets van het vaccin hebben, want vertrouwen op God. En eten makreel, een vis die je gezond houdt. Kijk, dat is tenminste helder!
Gelukkig kwam ook dominee Uitslag aan het woord. Die zie ik af en toe in het journaal, een man uit één stuk die altijd kijkt of hij poseert voor een standbeeld. Mooie televisie. Hij zegt: “Het stimuleren van een inenting doe ik niet, maar ik ga ook niet zeggen dat men het moet laten. Ik wil niet heersen over iemands geweten.” Deze woorden stemmen me vrolijk, vooral dat `heersen’. Is handig gezegd. Een zeer Hollands raadsel.
Door mijn onbeheersbare geweten kan ik niet wachten.