Hulp

Misschien hoort dat bij een nabije toekomst: dat wanneer je ergens op bezoek bent geweest, een dag later moet laten weten wat je ervaringen tijdens dat bezoek waren. Evaluatie. Min of meer dagelijks ontvang ik dat verzoek van een winkel of instelling die me van dienst was. Eigenlijk wil ik het daarover helemaal niet hebben, wat dat doen we vaak genoeg. 
Een vriend legde me eens uit wat de bedoeling van die gang van zaken is. Gaat helemaal niet om warme belangstelling voor jouw mening, maar is iets anders, wát ben ik helaas vergeten. Wel snapte ik waarom ik er spontaan haast nooit een meedoe.
Haast nooit, want laatst kreeg ik evaluatieverzoek van een bank die geld van me beheert. Verzoek zag er bijzonder uit: het waren, meen ik, zes foto’s en een ervan moest je aankruisen. Die gaf dan het beste weer wat je vond van het mailcontact met de klantenservice dat je onlangs had. Ik kruiste een foto aan van een soort tunnel zonder licht aan het einde ervan. Mag je het niet bij laten. Volgende vraag: waarom die foto? Invullen in een vierkantje. Doe je, want je hebt nu eenmaal A gezegd. Ik schrijf dat ik aan het contact met de klantenservice niets heb gehad want het was onvriendelijk en vooral onduidelijk. `Een signaal’ zou ik zeggen. Nooit meer iets op gehoord.
Vorige week kocht ik wat in een kolossale apparatenwinkel. Evaluatieverzoek kwam na twee uur: “We hebben jouw hulp nodig!” Toelichting: “Altijd op zoek naar de WOW voor jou.” Ik was tevreden en dat liet ik ook weten, ik was immers sympathiek en trefzeker geholpen. Vroeg me af of dat de WOW wás of dat er nog een nieuwe kwam. Misschien is dat een vraag die je in het algemeen vaak moet stellen. Rode draad door je dagen.