Lycra

Nieuw woord geleerd! Kwam het tegen in een interview met Wouter Bos, lang geleden PvdA-leider en daarna hoog in van alles. Hij is voorzitter geworden van de wielerbond KNWU, niet omdat hij veel van wielrennen weet, maar omdat hij `de boel’ goed bij elkaar kan houden. Dat moet in de politiek ook, zegt hij. Merken we de laatste maanden weinig van, maar Wouter Bos is qua politiek van een andere tijd. Dat een voorzitter van een organisatie niet per se verstand van `de inhoud’ van die organisatie hoeft te hebben, zie je vaker. Denk bijvoorbeeld aan de pas benoemde voorzitter van de NPO. Het zegt iets, maar ik weet niet precies wat.
Wouter Bos is wel liefhebber van de wielersport. Nu komt het nieuwe woord voor mij, hij zegt dat hij een echte `mamil’ is. Had ik nog nooit gehoord, wat aan mij ligt, en Wouter Bos legt het meteen uit: afkorting van middle-aged-man-in-lycra. Ik moest snel opzoeken wat lycra is, maar dat weet ik nu voorgoed: rekbaar sporttextiel.
Wielrennen is een hobby voor hem. Vijftien jaar geleden kreeg hij van zijn vrouw een fiets cadeau, want ze vond dat hij gezonder moest leven. Er zijn veel vrouwen die dat doen. Aan de mannen is bijna altijd sterk te zien dat hun dat is overkomen, hardlopende mannen op van die grote hagelwitte schoenen, en de wielrenners dus. Ik zie er weleens een in de trein zitten. De gloednieuwe fiets staat in de ruimte tussen twee coupés en de man zit in wielrennerpak verontrust naar buiten te kijken. Met helmpje op, echt waar. Bedoeling is dat hij ergens uitstapt en dan hard naar huis fietst. Laatst zag ik een man inderdaad langzaam opstaan, maar toen de trein op het station stopte, ging hij weer zitten, beetje neerslachtig.