Leren

Het moet niet té mysterieus worden. De voorzitter van de politievakbond heeft zich grensoverschrijdend gedragen. We kennen hem. Als hij in een televisieprogramma wat komt uitleggen, deinzen we een stukje terug op de bank. Dan is het menens. Hij heeft ook een goed hoofd voor een vakbondsvoorzitter, vastberaden, vlezig, verontwaardigd. Uitstekend dat hij Gerrit van de Kamp heet, strijdbare naam. Iedereen in zijn omgeving noemt hem een rauwdouwer. In zijn functie kan dat geen kwaad.
Er zijn nu dus meldingen van grensoverschrijdend gedrag. En uiteraard is er een extern en onafhankelijk onderzoeksbureau ingeschakeld. 
Ik probeer me een voorstelling te maken van het gedrag van de voorzitter op de werkvloer. Is hij iemand van een grappige klap op de bips van de koffiedame (m/v/x)? Of roept hij na de vraag of het niet wat vlugger kan: “Dat zei mijn vrouw vannacht ook.” Er zijn mannen die het leuk vinden dat te zeggen. Is het een grensoverschrijdende opmerking? Zie je, dat is het probleem dat ik hier even aansnijd: we hebben geen idee van wat er aan de hand is. Is geen nieuwsgierigheid, nee, het is nuttig te weten wat kan en niet kan. Kunnen we van leren.
Als Glennis Grace destructief in de supermarkt tekeergaat, is heel Nederland daarvan op de hoogte. Is een andere kwestie, want speelt zich niet af op haar werkvloer, maar toch snappen we door de berichtgeving dat we wat zij deed, niet moeten doen in winkels. Net zoals we begrijpen dat we onze geliefde niet aan de haren uit de auto moeten trekken om vervolgens zijn of haar hoofd met het portier klem te zetten. Leren we uit het nare nieuws over Glennis’ collegaatje Lil Kleine.
Uiteindelijk wordt het land daar veiliger van.