Mogelijkheden

In het ziekenhuis voor een onderhoudsonderzoekje (zo noem ik het graag) zit ik in een wachtruimte tegenover een kleine poster waarop staat `3 goede vragen bij de dokter’. En daaronder dus die vragen.
Ik doe best lang mee met het leven en tijdens dat traject bezocht ik met niet al te verontrustende regelmaat een dokter, maar nooit dacht ik vóór zo’n bezoek na over kwaliteit van mijn vragen. Die vragen kwamen stamelend in me op tijdens ons gesprek. Het vaakst stelde ik de vraag: “Is het erg, dokter?”
Als die zei “Hangt er vanaf wat je erg noemt”, wist je min of meer dat het niet al te erg was.
De goede vragen op de poster tegenover me zijn: “Wat zijn mijn mogelijkheden?”, vervolgens “Wat zijn de voordelen en nadelen van deze mogelijkheden?” en dan “Wat betekent dat in mijn situatie?”
Geweldige vragen, moet ik zeggen.
De wachtruimte doe ik alle eer aan, want ik zit er lang, kan dus in alle rust over die vragen nadenken en ze uit mijn hoofd leren. 
Je kunt ze trouwens op vele momenten stellen. Ik noem bijvoorbeeld de ondergelopen kelder en bovenaan de trap de loodgieter die met kennersblik hoofdschuddend naar het wassende water staat te kijken. En dan dus komen met: “Wat zijn de mogelijkheden, loodgieter?”
Of terug naar een vroege fase van je leven: je zit met de vrouw van je dromen in een café. Eindelijk heb je haar durven vragen wat met je te gaan drinken. Ze weet niet dat ze de vrouw van je dromen is. Dat moet je nu onthullen. Je moet toeslaan, dwars door je verlegenheid heen. En daarna de eerste vraag: “Wat zijn mijn mogelijkheden? En die volgende twee dus ook. Misschien was alles dan anders gegaan.
Maar ja, je wist toen echt niet dat die goede vragen bestonden.