Buiten

De presentatrice van het ochtendprogramma op de radio hoorde ik gisteren zeggen: `De zomer komt er aan en dat betekent…’
Wat we niet altijd beseffen, is dat iedere fractie van een seconde honderden gedachten over elkaar heen tuimelen. Of gedachten, nee, het zijn nog geen gedachten, vage beginnetjes van gedachten. Ik bedoel: er gebeurt iedere fractie van een seconde van alles in onze hersenen. 
Als ik hoor dat de zomer eraan komt `en dat betekent…’ dan gebeurt er in mijn hersenen al heel veel zomers: warme dagen, sprookjesachtige zonsondergangen, eindeloze avonden in tuinen, ijscokarren, koude biertjes, strand, zee, vrolijkheid, door bomen gefilterd zonlicht, trillende horizon, ga zo maar door.
Terug naar de presentatrice die niets over dat alles zei, maar: `De zomer komt eraan en dat betekent meer burenruzie.’
Laatste dat in me opkwam. Ze lichtte het toe: `Kan over van alles gaan: de hond, de barbecue, het parkeren van de auto, lawaai in de tuin.’
De hond en de auto zijn er ook wanneer het nog geen zomer is, maar in de zomer zien we elkaar vaker, we zijn allemaal meer buiten. Dat maakt ons kwets- en ook prikkelbaar.
Daarom zijn er buurtbemiddelaars. Wist ik niet, maar die functie bestaat echt. Is een basistraining voor. 
De presentatrice belde met een buurtbemiddelaar, een vrouw uit, ik meen, Zwolle. Haar voornaamste advies: `Als je woest op je buren wordt, daar niet meteen je hart gaan luchten! Nee, je zegt: Hé buur, ik wil graag iets met je bespreken. Wanneer komt het uit?’
Typisch iets wat uit een basistraining komt. Maar we zijn daar niet goed in. Je ziet je hond op de barbecue van de buren liggen en daar wil je dringend nú iets over kwijt. Niet eerst een afspraak maken.